* Τέρμα στην ομηρία των “stage” και στην ελαστική εργασία!
* Δουλειά, όχι δουλεία για όλη την νεολαία τώρα!
* Την κρίση να πληρώσουν οι κεφαλαιοκράτες, αγώνας για μια εργατική σοσιαλιστική διέξοδο!
Η Οργάνωση Επαναστατικής Νεολαίας καταγγέλλει την εδώ και δύο εβδομάδες ομηρία πάνω από 50.000 ελαστικά εργαζόμενων νέων που απασχολούνται στα προγράμματα ανασφάλιστης εργασίας του ΟΑΕΔ στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, στα περίφημα “stage”, λόγω της απόφασης της νεοεκλεγείσας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να τα καταργήσει στο όνομα της αποκατάστασης της «αξιοκρατίας».
Το καμπανάκι είχε χτυπήσει λίγο πριν τις εθνικές εκλογές της 4ης Οκτώβρη, όταν αποκαλύφθηκε πως όχι μόνο ο απερχόμενος διοικητής του ΟΑΕΔ, και υποψήφιος της Νέας Δημοκρατίας στη Β’ Αθήνας, «κος» Βερναρδάκης ενέκρινε την πρόσληψη έως και 10.000 νέων «δικών του» παιδιών μέσω των συγκεκριμένων προγραμμάτων, αλλά και ότι τα προγράμματα αυτά έχουν πάψει προ πολλού να χρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Tα “stage” ή αλλιώς οι νόμιμες «μαύρες» θέσεις εργασίας, δημιουργήθηκαν για πρώτη φορά επί κυβερνήσεως Σημίτη με σκοπό την απόκτηση «εργασιακής προϋπηρεσίας» από την νεολαία και έδωσαν μια προσωρινή «διέξοδο» σε ένα μικρό τμήμα ανέργων νέων, παίζοντας ταυτόχρονα το ρόλο της εξυπηρέτησης των εκάστοτε «ημετέρων παιδιών», «πράσινων» ή «γαλάζιων», δηλαδή της ικανοποίησης της κομματικής πελατείας του κάθε φορά κυβερνώντος κόμματος.
Ωστόσο πίσω από τα άθλια γαλαζο-πράσινα ρουσφέτια υπάρχει το δράμα της ανεργίας της νεολαίας (15 έως 29) ετών που αγγίζει σχεδόν το 50% της συνολικής ανεργίας ή 300.000, η οποία θα ήταν πολύ μεγαλύτερη αν σ’ αυτό το νούμερο συνοπολογιζόταν οι κάθε λογής μερικώς απασχολούμενοι από εκείνους των “stage”, τους εποχικούς, τους δούλους του εμπορίου μεταξύ δημοσίου και επιχειρήσεων μέχρι τους συμβασιούχους και πάνω απ’ όλα τους «απασχολήσιμους» του ιδιωτικού τομέα-της σύγχρονης εργασιακής ζούγκλας.
Το αστικό Κράτος όχι μόνο δεν προστατεύει τους νέους εργαζόμενους και ανέργους, όχι μόνο δεν απλώνει –ούτε μπορεί να απλώσει- ένα «δίχτυ κοινωνικής προστασίας και συνοχής», όπως διατείνονται ή ελπίζουν όλοι εκείνοι που το υπερασπίζονται, αλλά είναι ενορχηστρωτής και άμεσα συνεργός στην πιο άγρια εκμετάλλευση και τον πιο ξεδιάντροπο εξευτελισμό του προλεταριάτου.
Απέναντι σ’ αυτό το πρόβλημα της μαζικής ανεργίας το οποίο θα ενταθεί δραματικά το αμέσως επόμενο διάστημα, καθώς οι ημι-επίσημες προβλέψεις μιλάνε για άνω του 17%, δεν φαίνεται να έχει καμιά πρόταση, ούτε βούληση επίλυσης και η νεοσύστατη κυβέρνηση Παπανδρέου. Αντίθετα μιλά για «επαναδιαπραγμάτευση» μόνο των «όρων» της σύγχρονης δουλείας ή (στα ίδια πλαίσια) στενότερη σύνδεση παιδείας-εργασίας, δηλαδή αναθέτει τις ευθύνες της πληρωμής της παρούσας καπιταλιστικής κρίσης και της χρεοκοπίας της ελληνικής οικονομίας στους ίδιους τους εργάτες και τη νεολαία, θέτοντας ως μόνο κριτήριο επαγγελματικής αποκατάστασης την «αξιοκρατία» και τη «δια βίου κατάρτιση» μ’ άλλα λόγια… «ο σώζων εαυτώ σωθήτω».
Η Οργάνωση Επαναστατικής Νεολαίας τάσσεται ενάντια στην απόλυση των εργαζομένων στα “stage” και ζητά τη μονιμοποίησή τους. Ταυτόχρονα απαιτεί την άμεση κατάργηση του αίσχους των “stage” σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και μαζικές προσλήψεις στο δημόσιο τομέα –κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση. Για να μπει ένα τέρμα στην ελαστική εργασία και την ανεργία, μόνιμη δουλειά και όχι δουλεία για όλη τη νεολαία, την κρίση να πληρώσουν οι κεφαλαιοκράτες –για μια εργατική σοσιαλιστική διέξοδο από την κρίση, για την εργατική εξουσία!
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΟΕΝ
Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009
Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΕΦΕΕ
ANAKOINΩΣΗ ΤΗΣ ΟΕΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΕΦΕΕ
* ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΕΠΙΔΟΞΟΥΣ «ΘΕΣΜΙΚΟΥΣ ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΕΣ» ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΠΑΣΟΚ!
* ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΕΦΕΕ-ΕΣΕΕ!
* ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΜΑΧΗΣ ΤΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ!
Η Οργάνωση Επαναστατικής Νεολαίας, καταγγέλει την εν κρυπτώ απόφαση των καθεστωτικών παρατάξεων ΔΑΠ-ΠΑΣΠ-ΠΚΣ-ΑΡΕΝ, για την σύγκληση του Πανσπουδαστικού Συνεδρίου της ΕΦΕΕ, στις 23-25 Οκτώβρη. Η απόφαση πάρθηκε σε άλλο χώρο και… μετά την προγραμματισμένη στις 18.30 συνεδρίαση του λεγόμενου «Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΦΕΕ», το απόγευμα της περασμένης Δευτέρας. Πρωταγωνιστής αυτής της «κοινής προσπάθειας όλων των δυνάμεων του φοιτητικού κινήματος» ( δηλαδή των ΔΑΠ-ΠΑΣΠ-ΑΡΕΝ) δεν ήταν άλλος από την σταλινική ΚΝΕ.
Τόσο η πρωτογνωρη για τα τελευταία χρόνια επιτακτικότητα με την οποία τέθηκε το ζήτημα από τις καθεστωτικές αστικές και αριστερές παρατάξεις των κοινοβουλευτικών κομμάτων αμέσως μετά τις βουλευτικές εκλογές, όσο και ο τρόπος με τον οποίο πάρθηκε αυτή η απόφαση, δείχνει την αγωνία τους να αποκτήσουν όσο πιο σύντομα γίνεται ένα βήμα διαλόγου με τη νέα Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Η σύγκληση της ΕΦΕΕ θα προσφέρει ένα μικρό αλλά πολύτιμο δώρο στην Κυβέρνηση και στους ποικιλόχρωμους υποστηρικτές της. Θα δικαιώσει όλους εκείνους του πολιτικάντηδες της άρχουσας τάξης και της καθεστωτικής αριστεράς, που ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, απαιτούν από το φοιτητικό κίνημα να δείξει την «πρέπουσα υπευθυνότητα» νεκρανασταίνοντας από τα λείψανά της την ΕΦΕΕ. Στις σημερινές εκρηκτικές κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες χρειάζονται ένα θεσμικό αντίβαρο, απέναντι σε κάθε ανεξέλεγκτο από το Κράτος και τις καθεστωτικές δυνάμεις όργανο συντονισμού της δράσης του φοιτητικού κινήματος, για τη «δημοκρατική»(ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) ή «αγωνιστική» (ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ) χειραγώγησή του, σύμφωνα με τις αυξημένες ανάγκες επιβίωσής τους, εντός του αστικού πολιτικού συστήματος που βουλιάζει στην κρίση.
Το ενδεχόμενο ανασύστασης της ΕΦΕΕ, είναι στον αντίποδα όσων το φοιτητικό κίνημα έχει κατακτήσει τα τελευταία χρόνια. Το Πανελλαδικό Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων που δημιουργήθηκε μέσα στη φωτιά της μάχης του 2006-2007, έχει έμπρακτα αποδείξει ότι αποτελεί το πιο αποτελεσματικό και προωθημένο όπλο των φοιτητών. Τη στιγμή που η τότε Κυβέρνηση, μετά μανίας ζητούσε στο πρόσωπο της ΕΦΕΕ τον «υπεύθυνο συνομιλητή» για να νομιμοποιήσει την προωθούμενη με την αστυνομική βία αντι-εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, το Συντονιστικό, παρά τα σοβαρά πολιτικά του προβλήματα, έχοντας κατακτήσει την πολιτική ανεξαρτησία από την Κυβέρνηση και συνολικά το αστικό καθεστώς, έγινε δύναμη σύγκρουσης μαζί τους, συντονισμού εκατοντάδων καταλήψεων και κέντρο ανάληψης πρωτοβουλιών για την μαχητική ενότητα με την εργατική τάξη.
Σήμερα, οι συνέπειες της παγκόσμιας καπιταλιστικής χρεοκοπίας στον χρεοκοπημένο καπιταλισμό στην Ελλάδα , έχουν προετοιμάσει το έδαφος για νέες εκρήξεις της νεολαίας μέσα και έξω από το συγκεκριμένο κοινωνικό χώρο. Η νέα Κυβέρνηση, υπονομευμένη εξ αρχής από την κρίση, είναι υποχρεωμένη να αναζητήσει διαύλους «επικοινωνίας» για τον έλεγχο του φοιτητικού κινήματος και την απομόνωση των πιο ανεξέλεγκτων δυνάμεών του. Για αυτό, εν όψει των νέων αγώνων λέμε: Κανένας διάλογος-καμία ανοχή στην κυβερνητική ΠΑΣΠ και τη ΔΑΠ των τραμπούκων της δεξιάς! Καμία πολιτική ενότητα με την συνθηκολόγα πολιτική της καθεστωτικής αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, της ταξικής συνεργασίας με την αστική τάξη τα κόμματά της και τις παρατάξεις τους στις σχολές! Καμία ανοχή στους γραφειοκράτες υπονομευτές των αγώνων!
Απαιτείται επειγόντως μαζί με ένα μαχητικό σχέδιο δράσης και ανατροπής όλων των νόμων και της άθλιας κατάστασης στην Παιδεία, η σφυρηλάτηση της ανεξάρτητης από την κυβέρνηση, το κράτος και κάθε γραφειοκρατία, αγωνιστικής από τα κάτω ενότητας σπουδαστών, φοιτητών, μαθητών, εργαζομένων και ένα πρόγραμμα συνολικής αναδιοργάνωσης της παιδείας και της κοινωνίας σε νέες, σοσιαλιστικές βάσεις.
Η ΕΑΑΚ σωστά μέχρι τώρα έχει αρνηθεί να γίνει συνένοχος στο σχέδιο επανασύστασης της ΕΦΕΕ σήμερα. Η ΟΕΝ με όλες της τις δυνάμεις θα αγωνιστεί για την ανάπτυξη ενός επαναστατικού κινήματος νεολαίας στην Παιδεία, στο δρόμο που άνοιξε η εξέγερση του Δεκέμβρη, για την ανατροπή της Κυβέρνησης και του κράτους των καπιταλιστών, για την εξουσία των εργατών.
Σ.Δ ΤΗΣ ΟΕΝ
* ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΕΠΙΔΟΞΟΥΣ «ΘΕΣΜΙΚΟΥΣ ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΕΣ» ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΠΑΣΟΚ!
* ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΕΦΕΕ-ΕΣΕΕ!
* ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΜΑΧΗΣ ΤΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ!
Η Οργάνωση Επαναστατικής Νεολαίας, καταγγέλει την εν κρυπτώ απόφαση των καθεστωτικών παρατάξεων ΔΑΠ-ΠΑΣΠ-ΠΚΣ-ΑΡΕΝ, για την σύγκληση του Πανσπουδαστικού Συνεδρίου της ΕΦΕΕ, στις 23-25 Οκτώβρη. Η απόφαση πάρθηκε σε άλλο χώρο και… μετά την προγραμματισμένη στις 18.30 συνεδρίαση του λεγόμενου «Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΦΕΕ», το απόγευμα της περασμένης Δευτέρας. Πρωταγωνιστής αυτής της «κοινής προσπάθειας όλων των δυνάμεων του φοιτητικού κινήματος» ( δηλαδή των ΔΑΠ-ΠΑΣΠ-ΑΡΕΝ) δεν ήταν άλλος από την σταλινική ΚΝΕ.
Τόσο η πρωτογνωρη για τα τελευταία χρόνια επιτακτικότητα με την οποία τέθηκε το ζήτημα από τις καθεστωτικές αστικές και αριστερές παρατάξεις των κοινοβουλευτικών κομμάτων αμέσως μετά τις βουλευτικές εκλογές, όσο και ο τρόπος με τον οποίο πάρθηκε αυτή η απόφαση, δείχνει την αγωνία τους να αποκτήσουν όσο πιο σύντομα γίνεται ένα βήμα διαλόγου με τη νέα Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Η σύγκληση της ΕΦΕΕ θα προσφέρει ένα μικρό αλλά πολύτιμο δώρο στην Κυβέρνηση και στους ποικιλόχρωμους υποστηρικτές της. Θα δικαιώσει όλους εκείνους του πολιτικάντηδες της άρχουσας τάξης και της καθεστωτικής αριστεράς, που ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, απαιτούν από το φοιτητικό κίνημα να δείξει την «πρέπουσα υπευθυνότητα» νεκρανασταίνοντας από τα λείψανά της την ΕΦΕΕ. Στις σημερινές εκρηκτικές κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες χρειάζονται ένα θεσμικό αντίβαρο, απέναντι σε κάθε ανεξέλεγκτο από το Κράτος και τις καθεστωτικές δυνάμεις όργανο συντονισμού της δράσης του φοιτητικού κινήματος, για τη «δημοκρατική»(ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) ή «αγωνιστική» (ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ) χειραγώγησή του, σύμφωνα με τις αυξημένες ανάγκες επιβίωσής τους, εντός του αστικού πολιτικού συστήματος που βουλιάζει στην κρίση.
Το ενδεχόμενο ανασύστασης της ΕΦΕΕ, είναι στον αντίποδα όσων το φοιτητικό κίνημα έχει κατακτήσει τα τελευταία χρόνια. Το Πανελλαδικό Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων που δημιουργήθηκε μέσα στη φωτιά της μάχης του 2006-2007, έχει έμπρακτα αποδείξει ότι αποτελεί το πιο αποτελεσματικό και προωθημένο όπλο των φοιτητών. Τη στιγμή που η τότε Κυβέρνηση, μετά μανίας ζητούσε στο πρόσωπο της ΕΦΕΕ τον «υπεύθυνο συνομιλητή» για να νομιμοποιήσει την προωθούμενη με την αστυνομική βία αντι-εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, το Συντονιστικό, παρά τα σοβαρά πολιτικά του προβλήματα, έχοντας κατακτήσει την πολιτική ανεξαρτησία από την Κυβέρνηση και συνολικά το αστικό καθεστώς, έγινε δύναμη σύγκρουσης μαζί τους, συντονισμού εκατοντάδων καταλήψεων και κέντρο ανάληψης πρωτοβουλιών για την μαχητική ενότητα με την εργατική τάξη.
Σήμερα, οι συνέπειες της παγκόσμιας καπιταλιστικής χρεοκοπίας στον χρεοκοπημένο καπιταλισμό στην Ελλάδα , έχουν προετοιμάσει το έδαφος για νέες εκρήξεις της νεολαίας μέσα και έξω από το συγκεκριμένο κοινωνικό χώρο. Η νέα Κυβέρνηση, υπονομευμένη εξ αρχής από την κρίση, είναι υποχρεωμένη να αναζητήσει διαύλους «επικοινωνίας» για τον έλεγχο του φοιτητικού κινήματος και την απομόνωση των πιο ανεξέλεγκτων δυνάμεών του. Για αυτό, εν όψει των νέων αγώνων λέμε: Κανένας διάλογος-καμία ανοχή στην κυβερνητική ΠΑΣΠ και τη ΔΑΠ των τραμπούκων της δεξιάς! Καμία πολιτική ενότητα με την συνθηκολόγα πολιτική της καθεστωτικής αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, της ταξικής συνεργασίας με την αστική τάξη τα κόμματά της και τις παρατάξεις τους στις σχολές! Καμία ανοχή στους γραφειοκράτες υπονομευτές των αγώνων!
Απαιτείται επειγόντως μαζί με ένα μαχητικό σχέδιο δράσης και ανατροπής όλων των νόμων και της άθλιας κατάστασης στην Παιδεία, η σφυρηλάτηση της ανεξάρτητης από την κυβέρνηση, το κράτος και κάθε γραφειοκρατία, αγωνιστικής από τα κάτω ενότητας σπουδαστών, φοιτητών, μαθητών, εργαζομένων και ένα πρόγραμμα συνολικής αναδιοργάνωσης της παιδείας και της κοινωνίας σε νέες, σοσιαλιστικές βάσεις.
Η ΕΑΑΚ σωστά μέχρι τώρα έχει αρνηθεί να γίνει συνένοχος στο σχέδιο επανασύστασης της ΕΦΕΕ σήμερα. Η ΟΕΝ με όλες της τις δυνάμεις θα αγωνιστεί για την ανάπτυξη ενός επαναστατικού κινήματος νεολαίας στην Παιδεία, στο δρόμο που άνοιξε η εξέγερση του Δεκέμβρη, για την ανατροπή της Κυβέρνησης και του κράτους των καπιταλιστών, για την εξουσία των εργατών.
Σ.Δ ΤΗΣ ΟΕΝ
ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ & ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟ
* Έξω από το Υπουργείο Παιδείας η αμετανόητη υποστηρίχτρια των ιδιωτικών πανεπιστημίων! Καμία «συμμετοχή», καμία «διαπραγμάτευση» με την κυβέρνηση Παπανδρέου!
* Κάτω όλοι οι νόμοι που προωθούν την ιδιωτικοποίηση της παιδείας!
* Ο αγώνας στα χέρια των φοιτητών, μαθητών και εργαζομένων για μια άλλη παιδεία-σε μια άλλη σοσιαλιστική κοινωνία
1) Το συντριπτικό σε βάρος της Νέας Δημοκρατίας αποτέλεσμα των εκλογών της 4ης Οκτώβρη αποτελεί σαφή παλλαϊκή καταδίκη της πολιτικής της «βίαιης προσαρμογής» στις κατεπείγουσες ανάγκες της παγκόσμιας καπιταλιστικής χρεοκοπίας, δηλαδή της συντριβής των κατακτήσεων και ελευθεριών και εργατικών μαζών, της αλλαγής ολόκληρου του κοινωνικού τοπίου σε βάρος της εργασίας.
Η νεολαία έχει τεράστιο μερίδιο στην πολιτική ήττα της Δεξιάς όχι μόνο στο εκλογικό πεδίο, αλλά πρώτα απ’ όλα στο πεδίο της ταξικής πάλης καθώς πρωταγωνίστησε στο πιο σημαντικό κοινωνικό αγώνα της (νεο)καραμανλικής πενταετίας στο κίνημα των φοιτητικών καταλήψεων του 2006-7 και πάνω από όλα στη λαϊκή εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, που αποτέλεσε το σημείο τομής για τη χωρίς επιστροφή κατάρρευση της κυβέρνησης Καραμανλή και την όξυνση της καθεστωτικής κρίσης στην Ελλάδα.
Η ψήφος που δόθηκε από ένα μέρος της νεολαίας (της σπουδάζουσας συμπεριλαμβανομένης) στο ΠΑΣΟΚ είχε στόχο την με κάθε τρόπο εκδίωξη της μισητής ΝΔ από την εξουσία και την άμεση απόκρουση του μέγιστου κακού. Δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση μεταβίβαση «λευκής επιταγής» στη νέα κυβέρνηση, ούτε συμφωνία στην αντι-εκπαιδευτική γραμμή Παπανδρέου-Διαμαντοπούλου, αλλά ούτε και κάποια «δεξιά» μετατόπιση.
Το σύνολο της εκμεταλλευμένης και καταπιεσμένης νεολαίας βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης όχι μόνο το ΠΑΣΟΚ, αλλά ολόκληρο το αστικό πολιτικό σύστημα εξουσίας. Είναι αναγκασμένη να έλθει και πολύ σύντομα θα έλθει σε σύγκρουση με την αστική αντιλαϊκή κυβέρνηση Παπανδρέου-Χρυσοχοϊδη-Διαμαντοπούλου, καθώς η τελευταία ήδη επιχειρεί να ολοκληρώσει «εντός των πρώτων 100 ημερών» ο,τι άφησε ανολοκλήρωτο η προηγούμενη αντιδραστική κυβέρνηση από την είσπραξη ανείσπρακτων φόρων ύψους 2,5 δις ευρώ και την εξάλειψη κάθε ζώνης «ανομίας» στο κέντρο της Αθήνας μέχρι την αδειοδότηση των κολεγίων.
Ούτε η κοινοβουλευτική «παντοδυναμία» των 160 βουλευτών, ούτε η φάρσα του «αντιεξουσιαστικού» κογκλάβιου στην κυβερνητική εξουσία μπορεί να κρύψει την πολιτική αδυναμία της κυβέρνησης Παπανδρέου να βγάλει τον ελληνικό καπιταλισμό από την κατάσταση ακήρυχτης χρεοκοπίας και κλείσει το ρήγμα που άνοιξε ο Δεκέμβρης.
2) Και μόνο η τοποθέτηση της Άννας Διαμαντοπούλου στο Υπουργείο Παιδείας αποτελεί σαφή ένδειξη για τις προθέσεις της νέας κυβέρνησης στο συγκεκριμένο κοινωνικό χώρο, δείχνει τη βούληση για συνέχεια της γενικής πορείας που χάραξαν οι νεοδημοκράτες προκάτοχοι της, η ΕΕ κι η στρατηγική της Μπολώνιας. Δηλαδή την εμπέδωση –έστω και με όρους «επαναδιαπραγμάτευσης» με τους αρμόδιους φορείς….- της πορείας προς την αναδιαμόρφωση του χάρτη της παιδείας υπέρ του ιδιωτικού τομέα και της πλήρους προσαρμογής στο καθεστώς της ελαστικής εργασίας
Από την άλλη μεριά, όμως, δεν κληρονομείται μόνο το γνωστό συνταγολόγιο απορρύθμισης της παιδείας, αλλά και μια πρωτοφανής κρίση που μαστίζει τον χώρο αυτό, μαζί και η συνεχιζόμενη πολιτική αποσταθεροποίηση στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, μετά το “black out” του 2006-7. Αυτή η διαλυτική κρίση θα ενταθεί την αμέσως επόμενη περίοδο.
Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση έχει οδηγήσει σε μια νέα έκρηξη του χρέους και της ανεργίας, γεγονός που οδηγεί με ραγδαίους ρυθμούς σε χρεοκοπία και σε πολλές περιπτώσεις «λουκέτο» (πχ ¼ ΤΕΙ περιφέρειας) τόσο το δημόσιο όσο και τον ιδιωτικό τομέα της εκπαίδευσης και ταυτόχρονα σε μια τεράστια διεύρυνση του χάσματος μεταξύ της υπό διαμόρφωση «αγοράς παιδείας» και της αγοράς εργασίας. Δεν βρισκόμαστε στην αρχή του τέλους της παγκόσμιας κρίσης, αλλά μπροστά σε ένα δεύτερο σοκ!
Την ίδια στιγμή, συνολικά η απόπειρα της προηγούμενης κυβέρνησης να αναδιαμορφώσει το χάρτη της παιδείας (αξιολόγηση, ν/π, αναθεώρηση άρθρου 16) κατέληξε σε αποτυχία και τέλμα.
Η κατάρρευση των όποιων αυταπατών τρέφει εκείνο το τμήμα της σπουδάζουσας νεολαίας που ψήφισε ΠΑΣΟΚ θα είναι πολύ γρήγορη, μιας και δεν βασίζεται σε κανένα σταθερό κοινωνικό ή πολιτικό υπόβαθρο, και θα αποτελέσει έναν από τους καταλύτες ενός νέου κύκλου εξεγέρσεων στο χώρο της παιδείας, πολύ μεγαλύτερων από εκείνο της διετίας του 2006-7.
Στη νέα φάση των αγώνων στην παιδεία που έρχεται δεν αρκεί ένα απλό «όχι» στις αντι-μεταρρυθμίσεις, δεν φτάνει ένας μαχητικός κλαδικός αγώνας, ενώ κάθε απόπειρα για «παναριστερή» συμμαχία για την κατάκτηση της προεδρίας της ΕΦΕΕ/ΕΣΕΕ «επ’ ευκαιρία» μιας κρίσης της δεξιάς ΔΑΠ-ΝΔΦΚ θα αποβεί καταστροφική για το φοιτητικό κίνημα.
Αντίθετα, απαιτείται επειγόντως ένα μαχητικό σχέδιο δράσης ανατροπής όλων των νόμων και της άθλιας κατάστασης σε ΑΕΙ-ΤΕΙ-Γυμνάσια/Λύκεια, ΙΕΚ κλπ. η σφυρηλάτηση της ανεξάρτητης από την κυβέρνηση, το κράτος και κάθε γραφειοκρατία, αγωνιστικής από τα κάτω ενότητας φοιτητών, μαθητών, εργαζομένων και ένα πρόγραμμα συνολικής αναδιοργάνωσης της παιδείας και της κοινωνίας σε νέες, σοσιαλιστικές βάσεις.
3) Η ταξική επαναστατική αριστερά μέσα στο φοιτητικό κίνημα πρέπει πρώτα απ’ όλα να οριοθετηθεί πολιτικά και προγραμματικά απέναντι στη νέα κατάσταση και τη νέα κυβέρνηση:
* Κανένας διάλογος, καμία συνδιαλλαγή, καμία «διαπραγμάτευση» με τους υποστηριχτές της αναθεώρησης του άρθρου 16, τους ψευτο-προστάτες του πολίτη και με εκείνους που καταδίκαζαν τη βία «από όπου και αν προέρχεται» κατά την εξέγερση του Δεκέμβρη! Να φύγει τώρα από το υπουργείο Παιδείας η αμετανόητη υποστηρίχτρια των ιδιωτικών πανεπιστημίων, ’ννα Διαμαντοπούλου! Να διαλυθεί το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας και να σταματήσει τώρα ο ψευτο-διάλογος του!
* Να προετοιμάσουμε από τώρα τους όρους, με συνελεύσεις και διαδηλώσεις, για την ανατροπή όλων των αντι-εκπαιδευτικών νόμων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και πρώτα απ’ όλα της αξιολόγησης, του ΔΟΑΤΑΠ, του νέου νόμου-πλαισίου, της εξίσωσης ΚΕΣ-ΑΕΙ. Να σαρώσουμε όποιον σταθεί εμπόδιο στον αγώνα και στα αιτήματά μας, μαζί και την ίδια την κυβέρνηση του κεφαλαίου.
* Ενιαία δημόσια δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση για όλους, όλη η εξουσία στις γενικές συνελεύσεις των φοιτητών! Όχι στην «αποδέσμευση» Λυκείου-πανεπιστημίου. Ελεύθερη χωρίς ταξικούς-χωρίς εξεταστικούς φραγμούς πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
* Καμία συμμαχία με τη ΠΑΣΠίτικη και ΠΑΣΚίτικη συνδικαλιστική γραφειοκρατία που είναι απόλυτα συνυπεύθυνη για κάθε αντιεκπαιδευτικό και αντεργατικό μέτρο των καπιταλιστών και των κυβερνήσεων τους, ενάντια σε κάθε «αριστερή» γεφυροποιό με την αστική τάξη και το «ρεφορμισμό» πολιτική δύναμη μέσα και έξω από το φοιτητικό κίνημα. Καμία συζήτηση για ανασύσταση της ΕΦΕΕ και της ΕΣΕΕ! Συντονιστικό γενικών συνελεύσεων. Ενιαίος αντιγραφειοκρατικός συντονισμός στη δράση όλων των μαχόμενων οργανώσεων των εργαζομένων και της νεολαίας για κάθε κοινωνικό και πολιτικό πρόβλημα.
* Την κρίση να πληρώσουν οι κεφαλαιοκράτες και όχι οι εργάτες, οι φοιτητές και μαθητές. Να απαλλοτριωθεί το κεφάλαιο, να εθνικοποιηθούν οι βασικοί τομείς της οικονομίας με εργατικό έλεγχο και διαχείριση, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία υψηλού επιπέδου για όλο το λαό, δουλειά και όχι δουλεία, ζωή όχι επιβίωση. Όλη η εξουσία στην εργατική τάξη, για μια σοσιαλιστική διέξοδο από την κρίση!
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΡΑΣΗΣ ΤΗΣ Ο.Ε.Ν
* Έξω από το Υπουργείο Παιδείας η αμετανόητη υποστηρίχτρια των ιδιωτικών πανεπιστημίων! Καμία «συμμετοχή», καμία «διαπραγμάτευση» με την κυβέρνηση Παπανδρέου!
* Κάτω όλοι οι νόμοι που προωθούν την ιδιωτικοποίηση της παιδείας!
* Ο αγώνας στα χέρια των φοιτητών, μαθητών και εργαζομένων για μια άλλη παιδεία-σε μια άλλη σοσιαλιστική κοινωνία
1) Το συντριπτικό σε βάρος της Νέας Δημοκρατίας αποτέλεσμα των εκλογών της 4ης Οκτώβρη αποτελεί σαφή παλλαϊκή καταδίκη της πολιτικής της «βίαιης προσαρμογής» στις κατεπείγουσες ανάγκες της παγκόσμιας καπιταλιστικής χρεοκοπίας, δηλαδή της συντριβής των κατακτήσεων και ελευθεριών και εργατικών μαζών, της αλλαγής ολόκληρου του κοινωνικού τοπίου σε βάρος της εργασίας.
Η νεολαία έχει τεράστιο μερίδιο στην πολιτική ήττα της Δεξιάς όχι μόνο στο εκλογικό πεδίο, αλλά πρώτα απ’ όλα στο πεδίο της ταξικής πάλης καθώς πρωταγωνίστησε στο πιο σημαντικό κοινωνικό αγώνα της (νεο)καραμανλικής πενταετίας στο κίνημα των φοιτητικών καταλήψεων του 2006-7 και πάνω από όλα στη λαϊκή εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, που αποτέλεσε το σημείο τομής για τη χωρίς επιστροφή κατάρρευση της κυβέρνησης Καραμανλή και την όξυνση της καθεστωτικής κρίσης στην Ελλάδα.
Η ψήφος που δόθηκε από ένα μέρος της νεολαίας (της σπουδάζουσας συμπεριλαμβανομένης) στο ΠΑΣΟΚ είχε στόχο την με κάθε τρόπο εκδίωξη της μισητής ΝΔ από την εξουσία και την άμεση απόκρουση του μέγιστου κακού. Δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση μεταβίβαση «λευκής επιταγής» στη νέα κυβέρνηση, ούτε συμφωνία στην αντι-εκπαιδευτική γραμμή Παπανδρέου-Διαμαντοπούλου, αλλά ούτε και κάποια «δεξιά» μετατόπιση.
Το σύνολο της εκμεταλλευμένης και καταπιεσμένης νεολαίας βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης όχι μόνο το ΠΑΣΟΚ, αλλά ολόκληρο το αστικό πολιτικό σύστημα εξουσίας. Είναι αναγκασμένη να έλθει και πολύ σύντομα θα έλθει σε σύγκρουση με την αστική αντιλαϊκή κυβέρνηση Παπανδρέου-Χρυσοχοϊδη-Διαμαντοπούλου, καθώς η τελευταία ήδη επιχειρεί να ολοκληρώσει «εντός των πρώτων 100 ημερών» ο,τι άφησε ανολοκλήρωτο η προηγούμενη αντιδραστική κυβέρνηση από την είσπραξη ανείσπρακτων φόρων ύψους 2,5 δις ευρώ και την εξάλειψη κάθε ζώνης «ανομίας» στο κέντρο της Αθήνας μέχρι την αδειοδότηση των κολεγίων.
Ούτε η κοινοβουλευτική «παντοδυναμία» των 160 βουλευτών, ούτε η φάρσα του «αντιεξουσιαστικού» κογκλάβιου στην κυβερνητική εξουσία μπορεί να κρύψει την πολιτική αδυναμία της κυβέρνησης Παπανδρέου να βγάλει τον ελληνικό καπιταλισμό από την κατάσταση ακήρυχτης χρεοκοπίας και κλείσει το ρήγμα που άνοιξε ο Δεκέμβρης.
2) Και μόνο η τοποθέτηση της Άννας Διαμαντοπούλου στο Υπουργείο Παιδείας αποτελεί σαφή ένδειξη για τις προθέσεις της νέας κυβέρνησης στο συγκεκριμένο κοινωνικό χώρο, δείχνει τη βούληση για συνέχεια της γενικής πορείας που χάραξαν οι νεοδημοκράτες προκάτοχοι της, η ΕΕ κι η στρατηγική της Μπολώνιας. Δηλαδή την εμπέδωση –έστω και με όρους «επαναδιαπραγμάτευσης» με τους αρμόδιους φορείς….- της πορείας προς την αναδιαμόρφωση του χάρτη της παιδείας υπέρ του ιδιωτικού τομέα και της πλήρους προσαρμογής στο καθεστώς της ελαστικής εργασίας
Από την άλλη μεριά, όμως, δεν κληρονομείται μόνο το γνωστό συνταγολόγιο απορρύθμισης της παιδείας, αλλά και μια πρωτοφανής κρίση που μαστίζει τον χώρο αυτό, μαζί και η συνεχιζόμενη πολιτική αποσταθεροποίηση στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, μετά το “black out” του 2006-7. Αυτή η διαλυτική κρίση θα ενταθεί την αμέσως επόμενη περίοδο.
Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση έχει οδηγήσει σε μια νέα έκρηξη του χρέους και της ανεργίας, γεγονός που οδηγεί με ραγδαίους ρυθμούς σε χρεοκοπία και σε πολλές περιπτώσεις «λουκέτο» (πχ ¼ ΤΕΙ περιφέρειας) τόσο το δημόσιο όσο και τον ιδιωτικό τομέα της εκπαίδευσης και ταυτόχρονα σε μια τεράστια διεύρυνση του χάσματος μεταξύ της υπό διαμόρφωση «αγοράς παιδείας» και της αγοράς εργασίας. Δεν βρισκόμαστε στην αρχή του τέλους της παγκόσμιας κρίσης, αλλά μπροστά σε ένα δεύτερο σοκ!
Την ίδια στιγμή, συνολικά η απόπειρα της προηγούμενης κυβέρνησης να αναδιαμορφώσει το χάρτη της παιδείας (αξιολόγηση, ν/π, αναθεώρηση άρθρου 16) κατέληξε σε αποτυχία και τέλμα.
Η κατάρρευση των όποιων αυταπατών τρέφει εκείνο το τμήμα της σπουδάζουσας νεολαίας που ψήφισε ΠΑΣΟΚ θα είναι πολύ γρήγορη, μιας και δεν βασίζεται σε κανένα σταθερό κοινωνικό ή πολιτικό υπόβαθρο, και θα αποτελέσει έναν από τους καταλύτες ενός νέου κύκλου εξεγέρσεων στο χώρο της παιδείας, πολύ μεγαλύτερων από εκείνο της διετίας του 2006-7.
Στη νέα φάση των αγώνων στην παιδεία που έρχεται δεν αρκεί ένα απλό «όχι» στις αντι-μεταρρυθμίσεις, δεν φτάνει ένας μαχητικός κλαδικός αγώνας, ενώ κάθε απόπειρα για «παναριστερή» συμμαχία για την κατάκτηση της προεδρίας της ΕΦΕΕ/ΕΣΕΕ «επ’ ευκαιρία» μιας κρίσης της δεξιάς ΔΑΠ-ΝΔΦΚ θα αποβεί καταστροφική για το φοιτητικό κίνημα.
Αντίθετα, απαιτείται επειγόντως ένα μαχητικό σχέδιο δράσης ανατροπής όλων των νόμων και της άθλιας κατάστασης σε ΑΕΙ-ΤΕΙ-Γυμνάσια/Λύκεια, ΙΕΚ κλπ. η σφυρηλάτηση της ανεξάρτητης από την κυβέρνηση, το κράτος και κάθε γραφειοκρατία, αγωνιστικής από τα κάτω ενότητας φοιτητών, μαθητών, εργαζομένων και ένα πρόγραμμα συνολικής αναδιοργάνωσης της παιδείας και της κοινωνίας σε νέες, σοσιαλιστικές βάσεις.
3) Η ταξική επαναστατική αριστερά μέσα στο φοιτητικό κίνημα πρέπει πρώτα απ’ όλα να οριοθετηθεί πολιτικά και προγραμματικά απέναντι στη νέα κατάσταση και τη νέα κυβέρνηση:
* Κανένας διάλογος, καμία συνδιαλλαγή, καμία «διαπραγμάτευση» με τους υποστηριχτές της αναθεώρησης του άρθρου 16, τους ψευτο-προστάτες του πολίτη και με εκείνους που καταδίκαζαν τη βία «από όπου και αν προέρχεται» κατά την εξέγερση του Δεκέμβρη! Να φύγει τώρα από το υπουργείο Παιδείας η αμετανόητη υποστηρίχτρια των ιδιωτικών πανεπιστημίων, ’ννα Διαμαντοπούλου! Να διαλυθεί το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας και να σταματήσει τώρα ο ψευτο-διάλογος του!
* Να προετοιμάσουμε από τώρα τους όρους, με συνελεύσεις και διαδηλώσεις, για την ανατροπή όλων των αντι-εκπαιδευτικών νόμων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και πρώτα απ’ όλα της αξιολόγησης, του ΔΟΑΤΑΠ, του νέου νόμου-πλαισίου, της εξίσωσης ΚΕΣ-ΑΕΙ. Να σαρώσουμε όποιον σταθεί εμπόδιο στον αγώνα και στα αιτήματά μας, μαζί και την ίδια την κυβέρνηση του κεφαλαίου.
* Ενιαία δημόσια δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση για όλους, όλη η εξουσία στις γενικές συνελεύσεις των φοιτητών! Όχι στην «αποδέσμευση» Λυκείου-πανεπιστημίου. Ελεύθερη χωρίς ταξικούς-χωρίς εξεταστικούς φραγμούς πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
* Καμία συμμαχία με τη ΠΑΣΠίτικη και ΠΑΣΚίτικη συνδικαλιστική γραφειοκρατία που είναι απόλυτα συνυπεύθυνη για κάθε αντιεκπαιδευτικό και αντεργατικό μέτρο των καπιταλιστών και των κυβερνήσεων τους, ενάντια σε κάθε «αριστερή» γεφυροποιό με την αστική τάξη και το «ρεφορμισμό» πολιτική δύναμη μέσα και έξω από το φοιτητικό κίνημα. Καμία συζήτηση για ανασύσταση της ΕΦΕΕ και της ΕΣΕΕ! Συντονιστικό γενικών συνελεύσεων. Ενιαίος αντιγραφειοκρατικός συντονισμός στη δράση όλων των μαχόμενων οργανώσεων των εργαζομένων και της νεολαίας για κάθε κοινωνικό και πολιτικό πρόβλημα.
* Την κρίση να πληρώσουν οι κεφαλαιοκράτες και όχι οι εργάτες, οι φοιτητές και μαθητές. Να απαλλοτριωθεί το κεφάλαιο, να εθνικοποιηθούν οι βασικοί τομείς της οικονομίας με εργατικό έλεγχο και διαχείριση, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία υψηλού επιπέδου για όλο το λαό, δουλειά και όχι δουλεία, ζωή όχι επιβίωση. Όλη η εξουσία στην εργατική τάξη, για μια σοσιαλιστική διέξοδο από την κρίση!
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΡΑΣΗΣ ΤΗΣ Ο.Ε.Ν
Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009
Για τις εκλογές
Οι φετινές εκλογές διεξάγονται ενώ η παγκόσμια οικονομική κρίση του Καπιταλισμού βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη. Ο Καραμανλής ανήμπορος να διαχειριστεί τις επιπτώσεις της, αλλά και τα διαρκή εσωτερικά σκάνδαλα προσέφυγε στις κάλπες καταδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο την χρεοκοπία ολόκληρου του υπάρχοντος πολιτικού κατεστημένου.
Όλο το προηγούμενο διάστημα χαρακτηρίστηκε από την αντιλαϊκή πολιτική μιας κυβέρνησης η οποία προσπάθησε να επιβάλλει τα σχέδια της εντείνοντας διαρκώς την κρατική καταστολή, φτάνοντας στο αποκορύφωμα μόλις πριν λίγους μήνες με τα πογκρόμ κατά των μεταναστών. Οι ταξικές ανισότητες και αντιθέσεις οξύνθηκαν σε τέτοιο βαθμό που η ελληνική κοινωνία φάνταζε πως βρίσκονταν διαρκώς σε ένταση, σαν ένα καζάνι που βράζει έτοιμο να εκραγεί και πως μια σπίθα είναι αρκετή για να μετατραπεί όλη αυτή η ενεργεία της συσσωρεμένης κοινωνικής δυσφορίας σε σύγκρουση όπως ακριβώς συνέβη τον περασμένο Δεκέμβρη.
Αυτή την έκρηξη προσπάθησε να προλάβει με τις εκλογές και ο Καραμανλής γιατί φοβήθηκε έναν νέο και πιο δυναμικό Δεκέμβρη. Το ζητούμενο γι αυτόν πλέον δεν ήταν η επιβίωση της έτσι και αλλιώς ανίσχυρης κυβέρνησης του, αλλά η επιβίωση του ίδιου του συστήματος. Είναι δεδομένο πως η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της πτώχευσης ενώ παράλληλα και τα μηνύματα που έρχονται από το εξωτερικό δεν δείχνουν σημάδια ανάκαμψης σύντομα. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα οι εκλογές έρχονται να παίξουν τον ρόλο του καταπραϋντικού. Η αντίληψη που επικρατεί είναι ότι μια νέα κυβέρνηση θα δημιουργήσει νέες ελπίδες (φρούδες βεβαία) και θα κατευνάσει για κάποιο χρονικό διάστημα τις κοινωνικές αντιδράσεις, ώστε να δοθεί στο σύστημα μια ανάσα ζωής μήπως και μπορέσει να βγει από τα αδιέξοδα που το ίδιο δημιούργησε.
Γι΄αυτό το λόγο όποιο και από τα δυο κόμματα εξουσίας και αν εκλεγεί, όχι μόνο δεν πρόκειται να προχωρήσει σε οποιαδήποτε παραχώρηση, αλλά αντίθετα θα προσπαθήσει να πάρει πίσω και όλα αυτά που κερδηθηκαν με αγώνες από την εργατική τάξη τις προηγούμενες δεκαετίες, καλώντας την πάλι να πληρώσει αυτή τα σπασμένα. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες είναι επιβεβλημένο να μην δοθεί ούτε μια μέρα παράτασης, ούτε μια μέρα ανοχής σε οποιονδήποτε βρεθεί στο τιμόνι της εξουσίας.
Ο Καπιταλισμός δεν βελτιώνεται, δεν μεταρρυθμίζεται και δεν διορθώνεται. Η σήψη και η διαφθορά δεν αποτελούν παραφωνίες του συστήματος, αλλά βασικά χαρακτηριστικά του. Ακόμη και η ίδια η οικονομική κρίση πηγάζει μέσα από την ίδια την φύση του καπιταλισμού. Γι αυτό και δεν πρέπει να αναζητείται η λύση μέσα από το σύστημα, καθώς το πρόβλημα είναι το ίδιο το σύστημα και η μόνη λύση η ανατροπή του.
Βέβαια το σύστημα δεν πρόκειται να ανατραπεί μέσα από μια εκλογική διαδικασία του αστικού κοινοβουλευτικού συστήματος. Το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα δεν κατέρχεται στις εκλογές με κοινοβουλευτικές αυταπάτες. Ο ρόλος του δεν είναι να μαζέψει απλά όσους περισσοτέρους ψήφους είναι δυνατόν, αλλά να καταδείξει τους υπαίτιους αυτής της κρίσης και κυρίως να δείξει τον τρόπο για μια άλλη σοσιαλιστική διέξοδο από αυτή. Το μήνυμα που πρέπει να δοθεί σε αυτές τις εκλογές είναι ότι το σύστημα πρέπει να ανατραπεί, για να πάρουμε πίσω τις ζωές που μας κλέβουν!!!!
Όλο το προηγούμενο διάστημα χαρακτηρίστηκε από την αντιλαϊκή πολιτική μιας κυβέρνησης η οποία προσπάθησε να επιβάλλει τα σχέδια της εντείνοντας διαρκώς την κρατική καταστολή, φτάνοντας στο αποκορύφωμα μόλις πριν λίγους μήνες με τα πογκρόμ κατά των μεταναστών. Οι ταξικές ανισότητες και αντιθέσεις οξύνθηκαν σε τέτοιο βαθμό που η ελληνική κοινωνία φάνταζε πως βρίσκονταν διαρκώς σε ένταση, σαν ένα καζάνι που βράζει έτοιμο να εκραγεί και πως μια σπίθα είναι αρκετή για να μετατραπεί όλη αυτή η ενεργεία της συσσωρεμένης κοινωνικής δυσφορίας σε σύγκρουση όπως ακριβώς συνέβη τον περασμένο Δεκέμβρη.
Αυτή την έκρηξη προσπάθησε να προλάβει με τις εκλογές και ο Καραμανλής γιατί φοβήθηκε έναν νέο και πιο δυναμικό Δεκέμβρη. Το ζητούμενο γι αυτόν πλέον δεν ήταν η επιβίωση της έτσι και αλλιώς ανίσχυρης κυβέρνησης του, αλλά η επιβίωση του ίδιου του συστήματος. Είναι δεδομένο πως η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της πτώχευσης ενώ παράλληλα και τα μηνύματα που έρχονται από το εξωτερικό δεν δείχνουν σημάδια ανάκαμψης σύντομα. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα οι εκλογές έρχονται να παίξουν τον ρόλο του καταπραϋντικού. Η αντίληψη που επικρατεί είναι ότι μια νέα κυβέρνηση θα δημιουργήσει νέες ελπίδες (φρούδες βεβαία) και θα κατευνάσει για κάποιο χρονικό διάστημα τις κοινωνικές αντιδράσεις, ώστε να δοθεί στο σύστημα μια ανάσα ζωής μήπως και μπορέσει να βγει από τα αδιέξοδα που το ίδιο δημιούργησε.
Γι΄αυτό το λόγο όποιο και από τα δυο κόμματα εξουσίας και αν εκλεγεί, όχι μόνο δεν πρόκειται να προχωρήσει σε οποιαδήποτε παραχώρηση, αλλά αντίθετα θα προσπαθήσει να πάρει πίσω και όλα αυτά που κερδηθηκαν με αγώνες από την εργατική τάξη τις προηγούμενες δεκαετίες, καλώντας την πάλι να πληρώσει αυτή τα σπασμένα. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες είναι επιβεβλημένο να μην δοθεί ούτε μια μέρα παράτασης, ούτε μια μέρα ανοχής σε οποιονδήποτε βρεθεί στο τιμόνι της εξουσίας.
Ο Καπιταλισμός δεν βελτιώνεται, δεν μεταρρυθμίζεται και δεν διορθώνεται. Η σήψη και η διαφθορά δεν αποτελούν παραφωνίες του συστήματος, αλλά βασικά χαρακτηριστικά του. Ακόμη και η ίδια η οικονομική κρίση πηγάζει μέσα από την ίδια την φύση του καπιταλισμού. Γι αυτό και δεν πρέπει να αναζητείται η λύση μέσα από το σύστημα, καθώς το πρόβλημα είναι το ίδιο το σύστημα και η μόνη λύση η ανατροπή του.
Βέβαια το σύστημα δεν πρόκειται να ανατραπεί μέσα από μια εκλογική διαδικασία του αστικού κοινοβουλευτικού συστήματος. Το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα δεν κατέρχεται στις εκλογές με κοινοβουλευτικές αυταπάτες. Ο ρόλος του δεν είναι να μαζέψει απλά όσους περισσοτέρους ψήφους είναι δυνατόν, αλλά να καταδείξει τους υπαίτιους αυτής της κρίσης και κυρίως να δείξει τον τρόπο για μια άλλη σοσιαλιστική διέξοδο από αυτή. Το μήνυμα που πρέπει να δοθεί σε αυτές τις εκλογές είναι ότι το σύστημα πρέπει να ανατραπεί, για να πάρουμε πίσω τις ζωές που μας κλέβουν!!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
